O'ndan Mektup Var Şiiri - Zafer Uğur

Karanlıklar uçuşuyor gözbebeklerimde,
Uyuşuyor parmaklarım,
Ok gibi saplanıyor zihnime düşünceler.
Bu kelimeler onun kaleminden mi döküldü,
O mu yazdı kıyasıya bu satırları?
Neden bitmedi mürekkep birdenbire,
Kalemin ucu kırılmadı neden,
Neden durmadı zaman
Ve neden saplandı
Bu acı yüreğime aniden?
Beni geceler anlamadı,
Güneş görmedi yüzümü gülerken.
Allahım!
Vazgeçtim mutluluktan bu dünyada,
Ama ne olur
Bir kere gülsün yüzüm
Hiç değilse ölürken.
Onu göreyim başucumda
Ağlamasın hiç, ama baksın;
İsterse duygusuz, kaskatı.
Bilsin yalnız, gülüyorsa gözlerim,
Dudaklarımda belirirse silik bir tebessüm;
Dinlesin.
Bir ölünün yaşayan ruhu
Fısıldayacaktır bütün soğukluğuyla;
'Beni bekle esmerim,
Bir yaz ikindi üzeri
Gözlerimde bir yığın tatlı anı.'

(1975)