Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Üstat, Yürek sesinize, güçlü kaleminize sağlık. Peygamber Efendimizi ne yazan kalem, ne anan dil ne de ismini zikreden gönül eskimez. Mevla bizi mahşer günü Peygamber Efendimizin Sancağı altında toplanan kullardan eylesin inşallah. İbadetlerimizin makbul, dualarımızın kabul olması dileği ile, Hayırlı kandiller.Saygılar.
Okuyan gözlerinize ve bu kadar güzel yorum yazan kaleminize sağlık diliyorum. Duâlarınız için gönülden âmin diyorum.
Sonsuz selam ve saygılar sunarım. Allah'a emânet olun.
Hazreti Peygamber alemlere rahmet olarak gönderilmiştir. Ne mutlu O'na ümmet olma şerefine nail olana.
Okuyan gözlerinize ve bu güzel yorumu yazan ellerinize sağlık,iyi ki varsınız, Cenâb-ı Hak'tan hayırlı ömürler diliyorum.
Sonsuz selam ve saygılar sunarım. Allah'a emânet olun.
Anlamlı bir şiirdi İnşallah Hazreti peygamberimizin sevdiklerinden olmayı ALLAH nasip
Eyler onun sevgisiyle yanana gönüller karşılıksız kalmaz gerçek bir sevgi varsa
Sonunda herkes kimi sevdiyse onunla beraberdir kalemine gönlüne sağlık hocam
Tebrik ederim saygılar selamlar gönderiyorum
Okuyan gözlerinize ve bu güzel yorumu yazan ellerinize sağlık,iyi ki varsınız, Cenâb-ı Hak'tan hayırlı ömürler diliyorum.
Sonsuz selam ve saygılar sunarım. Allah'a emânet olun.
TEŞEKKÜRLER ÜSTADIM
Malesef kadrini kıymetini
bilemiyoruz. İnsanlığımızı
yitirmişiz vesselam.
TEBRİKLER ŞAİRİM.
VAR OLUNUZ
Okuyan gözlerinize ve bu güzel yorumu yazan ellerinize sağlık,iyi ki varsınız, Cenâb-ı Hak'tan hayırlı ömürler diliyorum.
Sonsuz selam ve saygılar sunarım. Allah'a emânet olun.
Güne düşen çok değerli kıymet dahi biçilemez dizeler...
Yazan yüreğe, kaleme ALLAH ömür, sağlık ve huzur versin.
Kutluyorum abi...SELAMLAR ...
Güzel yorumun için teşekkürler. Şöyle bir baktım kim ne yazmış diye hepsi de bence bugün yazılmış gibi.
Sonsuz selam ve saygılar...
MEVLİD KANDİLİMİZ MÜBÂREK OLSUN
Mevlid Kandili Peygamber Efendimizin dünyayı şereflendirdiği gündür. Bu gecenin rûhaniyetinden istifade etmek çok önemlidir.
Cenab-ı Hâk bizi istifade edebilenlerden eylesin inşallah.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta