Biraz olsun yaşayamaz mıydık?
Ne olurdu sanki
Biraz daha titreseydi içim
Yüzüm kırmızı kalsaydı biraz daha
Kendimi liseli kız sanmaya
Sevgimi tüm doğallığıyla yaşamaya
Korkusuzluğuma
Hayata sarılışıma ve hatta
Dünyayı umursamayışıma
AZ daha devam edebilseydim
Beni artık “eskisi kadar” sevmediğini duyacağıma
Ölseydim keşke
“Eskisi kadar” di mi?
Sevemezsin artık
Çünkü sevilecek bir şey
Kalmadı bende
Çünkü bıraktığın yerde
Bulamadın beni
Çünkü senin dünyanı
Yıktım di mi?
Sevemezsin artık eskisi gibi
Eskiden çocuk gibi
Seninle gülen, seninle ağlayan
Aynı türküleri söyleyen
Gerçek bir insan
Gerçek bir Aysun vardı karşında
Ruhundaki yerimi bile
Kirlettim biliyorum
Boşuna yalvarmak tanrıya
Ne olurdu tanrım
Bir gün daha kalsaydım yanında diye
Bu sondu kabul etmeli
Son sevinişim,
Son mutluluk gözyaşlarım
Ve son
Nefes alışımdı
Kabul etmeli..
02.01.2006
Aysun Yalçınkaya YulafKayıt Tarihi : 27.6.2006 13:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysun Yalçınkaya Yulaf](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/27/o-na-ve-bana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!