İnceden bir yel, kopar; azar-azar yüreğimden, düşer o narin kuytuların sessizliğine…
Gömülürüm; anıların canlılığında, adı “ben” olan vücut kabrime…
Bir çocukluk ninnisi, rüzgârın uğultusuyla sokak başında… Karşılar!
Kaldırımların ıslak, kirli beyazı…
O yırtacak sen söküğü dikecen,
Elinle yaptın boyunla çekecen,
Ne etseler mutlak boyun bükecen,
Analıktır kötü olur dediler.
*****
Ben istedim huzurlu mutlu hane,
Devamını Oku
Elinle yaptın boyunla çekecen,
Ne etseler mutlak boyun bükecen,
Analıktır kötü olur dediler.
*****
Ben istedim huzurlu mutlu hane,