O'na İşaret.. Şiiri - Teoman Özgün

Hamd,Allah'a ki övenler
Onu layıkıyla övmezler;
Nimetlerini sayıp dökenler,
Onları söyleyip bitiremezler;
Çalışıp çabalayanlar,
Hakkını eda edemezler.
Öyle bir mabut ki derin düşünceler
Onu idrak edemez;
Akıl-fikir, denizine dalanlar,
Zatının derinliğine eremez.
Bir sınır yoktur ki sıfatını sınırlasın;
Bir vasıf yaratılmamıştır ki,
Zatına layık bulunsun.
Yoktur ona sayılı bir an;
Yoktur onun için ertelenmiş bir zaman.
Yaratılanları, kudretiyle o yaratmıştır;
Rüzgarları, rahmetiyle o estirmiştir;
Yarattığı yer yüzünü,kayalarla perçinlemiş.
Dinin evveli onu tanımaktır.
Tanımanın kemali, onu tasdik etmektir.
Tasdik edişin kemali, onu bir bilmektir.
Bir bilişin kemali,öz doğruluğuna ermektir.
Doğruluğunun kemali noksan sıfatlardan tenzih etmektir.
Çünkü bilmek gerekir ki ne sıfat söylenirse söylensin,
O sıfatla vasfedilemez; her sıfat,
Vasfedilenden gayridir; onunla bilinemez.
Onu vasfetmeye kalkışan,başkasına eşit etmiş sayılır.
Başkasını ona eşit sayan, ikiliğe düşmüş olur.
İkiliğe düşen,bölünmüş olur;
Bölünmüş olan, onu tanımamış olur.
Onu tanımayan, ona mekan isnat eder,
Ona işaret eyler.
Ona işaret eden, onu sınırlar.
Sınırlayan, sayıya sokar.
Her nerede derse, onu bir yerde sanır,
Ona mekan isnat eder;
Bir yerde diyense,başka yeri ondan sahipsiz sanır.
Vardır, yaratılmaksızın.
Mevcuttur, yokluktan var olmaksızın.
Her şeyle beridir, beraber değil.
Her şeyden gayrıdır, ayrı değil.
İşler yapar; harekete,alete muhtaç değil.
Görendir, görülen yokken.
Birdir, bir varlığa muhtaç bulunmadan,
Hiç bir varın yokluğunu garipsemeden.
Halkı yarattı, yaratmaya koyuldu,
Düşünüp kurmadan,deneyip faydalanmadan,
Bir harekete,alete muhtaç olmadan işe koyulmadan,
Koyulup yorulmadan.
Her şeyi vaktinde yarattı,
Birbirlerine aykırı olan şeyleri birleştirdi,uzlaştırdı.
Her şeyde bir istidat,bir tabiat yarattı;
Her şeyin maddesini ona göre düzdü-koştu.
Her şeyi olmadan bilendir O;
Sınırlarını, sonlarını kavrayıp kapsayan dır O;
Her şeyin gizli, açık, her yanını bilendir O.