O'na Doğru Kulaç Atıyorum

O’nu annem babam bilirdim
zaman geçti farkına vardım
köyümün yüksek tepeleri beyaz bulutlara mavi gök kubbeye yapışık
çocukluk özlemiyle sürekli seyreledim
“mutlaka ordadır “diye düşlere daldım
uz zaman geçti yüksek tepelere çıktım
düşlerim yoğunlaştı
O, uzaklaştı
berraklaştı
şeffaflaştı
Dicle ve Botan çayının o muhteşem akışı gözlerime ilişiyordu
İki nehir (tılê navin-navro) * de birleşiyordu
ikisi kuzeyden güneye kıbleye akıyordu
O’na akıyorlar
O’na gidiyorlar
düşlere düştüm
uzun zaman geçti yollara düştüm
kitaplardaki sayfalara yoğunlaştım sır gizli
her kitap Cağaloğlu’nda mühürlü gül yazılı
düşündüm de orda Mushaflarda sahaflarda bulurum
köprüden Halici Galatayı geçtim
boğazın muhteşemliğini seyrettim
O’nu aradım
aradım,aradım,aradım bulamadım
İstanbul’da Dicle ile Botan çaylarının kesiştiği birleştiği yeri
her gün düşlüyorum
köprü yok geçemiyorum
kanat yok uçamıyorum
Az zaman da o sulara dalıyorum
nihayet O’na doğru kulaç atıyorum
yeniden çocukluğumla kavuşuyorum

.................................................
...........................
.........
29.04.2009

Tılê navin-tıle navro: iki nehrin birleştiği yer ve köyün adı