O'na Doğru Şiiri - Bilal Işık

Emaneti sahibine emin ulaştırmak gerek,
Şu can girip toprağa yok olup gitmeyecek.
Her an her şey yazılıyor levh-i mahfuza,
Er geç varılıp durulacak yüce huzura.
Dünya dalgalı bir deniz, gerçeğe perde,
Ulaşmak için sabrı cemil gerek cennete.
Ecri âli olur, sabrı kavi olan kulun,
Nur iner üzerine, girdiği tahta tabutun.
Lütfedip yaratmış Allah, hayat vermiş bizlere,
Adını zikrederek nakşetmek gerek kalplere.
İnayeti sarmış sarmalamış varlığı baştan başa,
Lebbeyk solumalı dudaklar, gözler ukbada.
Aşk ateşi yaktıkça olmalı dertlere derman,
Hasret vurmalı yüreklere vuslata şayan.
Ey Rab, yaratan Sensin, her şeyi veren Sen,
İsminin yadı ulaşır ötelere, uyanmış gönüllerden.
Lalezar olur sineler ateşinde yandıkça,
Lalezar kokar herşey içinde Sen oldukça.
Aralandıkça sır kapıları birer birer,
Ledünni alemine göçeder kaybolan dünler.
Liyakate göre geçilecek sırat köprüsünden,
Allahım muhafaza buyur bizi o günün dehşetinden.
Hasret Sana yürekler, hep adını mırıldanır,
Vabeste dimağlar, bir tek Sana inanır.
Ebedi soluklu zaman durmak nedir bilmez,
Ebediyet denen şey, insan ölse de ölmez.
Şahit ol ey yer gök, imanım sadece Onadır,
Her şey O der, O demeyen dilsiz ve sağır.
Ecel her an peşindeyken, kaçacak yer mi var,
Düşünmeden inkar eder, şehadetsiz dudaklar.
Uçsuz bucaksız uzanan kainat kimin eseri,
Edeple düşün, düşündükçe bulacaksın gerçekleri.
Nakış nakış işlenmiş Esma-ul Husna, yerden göğe,
Nail olmak için cennete, uyanmak gerek gerçeğe.
Ebede namzet yürekler durmaz halıkını arar,
Muştulu bir sabahta Ona varır bütün yollar.
Uhrevi bir ahenk ile akarken ömür ötelere,
Hülyalar görünür nihayet, kapanır son perde.
Az ötede bekler ölüm, ömür dediğin ne ki geçer,
Mahşerde toplanır insanlar, dirilerek birer birer.
Makber üstüne makber dolar boşalır fani dünya,
Elhak belirir ufukta ebedi renklerle tüllenen rüya.
Dillerde Onun şarkısı, her şey Onu zikreder durur,
Evirip çevirir varlığı, ete kemiğe hayat veren Odur.
Nurlar düşünce karanlığa zemheri olur nevbahar,
Adını sayıklayarak ulaşır ötelere, hicran dolu ruhlar.
Bulanlar Onu neylesin dünyayı, neylesin ukbayı,
Duyanlar Onu uyanır gerçeklere, unutur masivayı.
Uğrayanlar mabedine gözü yaşlı yüreği mutmain çıkar,
Her virajda savrulsa da yıkılmaz iradesi çelikten ruhlar.
Ukbaya sevdalı gönüller, tefekkür buutlu yaşar ve ölür,
Visaline tutkun yürekler, emredildiği yolda dosdoğru yürür.
En kuytu yerlerde ağlayıp sızlar o yürekler her gece,
Rasul sayıklanır dudaklarda, şefaati dilenir sessizce.
Artık fecir vaktidir vakit, güneş karanlığı boğacak,
Sineler hicret ederek zulmetten nura, Onu bulacak.
Uluhiyetine yakışır ubudiyet nasip et bizlere Allahım,
La ilahe İllallah Muhammederrasulüllahtır son lafzım.
Ünsiyet bahşet dimağlara, bir tek Sen ol gönüllerde,
Hasretler vuslata döner, şehadetle verilen son nefeste.