Aziz Dost A.Rahim Balcıoğlu'nun
ruhuna rahmet dualarımızla...
Şairdi, yazardı, hem de söylerdi,
Allah'a yakın dost, kâfire şerdi;
Kalemi bir kılıç gibi keserdi,
"Türklüğüm varlığım, onurum" derdi.
Başı dik, gönlü saf secde ederdi,
Hakk'dan başkasına boyun eymezdi.
"Mertçe" söz söyledi, riya bilmezdi;
Ölçülü konuştu, hayli ders verdi.
Önce O, bu günü önceden sezdi,
Yılmadan haykırdı, ülkeler gezdi;
Altın varaklara tarihler yazdı.
O da bir insandı, dertleri vardı,
Dizleri tutmadı, bünyeyi gerdi;
Mekân tutmayanı yatağa serdi.
Yine kalem elde son Temmuz geldi,
Dünyaya sığmadı, Hakk'a yöneldi...
24.07.2012
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 6.4.2017 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Otuz yıllık can dostum A.Rahim Balcıoğlu'nun 14.07.2012 tarihinde vefatı üzerine yazdığım bu mısraları geçmiş evrakım içinde buldum ve yerini bulması için Antoloji'ye ekledim. Rahmetli Balcıoğlu, "Anam da şairdi ve irticalen bolca şiir, Mâni okurdu. Bana askerde iken gönderdiği şu mâni elimde kaldı, al sende kalsın..." diyerek bana teslim etmişti. Hepsini rahmetle anarak o mâniyi de aşağıya alıyorum; "Mevsimler oldu bir tuhaf, Mısır ektim çıktı yulaf. Ey eskere giden oğul, Göndersene bir foturaf..." Nurlar içinde uyusunlar...E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!