O'na Dair Şiiri - Aslıhan Özcan

O kadar çok sessiz kaldım ki artık sessizlik canımı acıtıyor
Konuşamamak canımı acıtıyor
Unutmadım unutamıyorum
Hissettirdiklerini hiçe sayamıyorum
Özlüyorum bu arzuya karşı koyamıyorum
Bir ümit var içimde seni ayakta tutan, giderse o ümit seni değil beni alacakmış gibi korkuyorum
Birleştirdiğim benlikler var içimde
Sen ve ben bizi oluşturmuyor artık
Sen ve beni toplayınca yine ben çıkıyor
Ve ayrılamaz bir bileşim bu
Birbirine girmiş karışmış ve ayırmaya çalışırsan yok edersin gibi
Kısacası içimde seni taşıyorum, senle yaşıyorum ve ne yaparsan yap yine orada kalıyorsun
Özlediğimi söylemiş miydim ?
Bu asla unutamadığım bir şey mesela
Bana sorsalar hayatta neyle yaşamak zordur diye
Özlem derim
Çünkü bitmiyor gittikçe arsız bir şekilde çoğalıyor
Çünkü tüm hücrelerine kanser gibi yayılıyor
Nasıl biliyor musun bağımlı olduğun bir şey var
Sigara veya uyuşturucu değil bu
Krize girdiğinde her şeyi yok sayarak hatta bedenini satarak temin edebileceğin bir madde değil
Gururunu satsan onun kalbinde üç metrekarelik bir odaya bile sahip olamıyorsun
Ama bağımlısın işte
Elde edemediğin bir adama bir kalbe bir yaşama
Bağımlısın
İşte böyle bu
Bütün güzel hisleri toplasan bunlardan özlemi çıkarsan sonuç eksilerde
Eksiler mi? İşte onlar benim acımın kat sayılar
ı
Başta sessiz kalmaktan bahsetmiştim
Anlıyorsunuz dimi sessizliğimin ipe sapa gelmez sebeplerini
Ne yapabilirim ki gururumu mu satayım ? Ne fayda
Beni ben yapan sen olmuşken sana bu kadar uzak olmamı hangi bilim dalı, hangi felsefe düşüncesi, hangi ilim bilimi açıklar ki ?
Senden başka
Sana aşık mıyım bilmem
Ama çelişkiliyim sen konusunda
Beni bu hislerle baş başa bıraktığın için kızgınım
Ama seni de suçlayamam
Beni sonsuza dek sevme zorunluluğun yoktu
Hayatıma bodozlama girdiğin için kızgınım
Sana alışmak zorunda bıraktığın için
Karşı koyamadım seni sevmeye
O kadar mükemmeldin ki seni sevmemek beni ben yapan her şeye karşı gelmek demekti
Yine seni suçlayamıyorum
Nerden bilebilirdin ki ben olmasam bu kadar mükemmel olduğunu
Sana kızgınım özlemimi acıyla birleştirdiğin için
Oysa sana sarılmakla birleşecek olsaydı
Bu satırları hiçliğe yazmak yerine sana yazıyor olurdum
Ve o mutluluğu dünyanın 8. harikası sayabilirdim