O'na Bir Ad Verdim Şiiri - Emin Karaduman 2

Ayna tuttum yıllar yılı,
besledim bir kuş misali.
Ve ona bir ad verdim:
aşk
Saldım semanın bilinmezine,
Açsın kanatlarını
yırtmaya kalksın
arşı.
Arasın... Arasın...
Bulamasa da
senden,
bir tutam
toprak getirsin.

Bazen yıkadım gözyaşlarımla,
Onu kuruttum bazen,
yanan,harlı yüreğimde.
Ve ona bir ad verdim:
aşk
Bıraktım dolaşsın özgürlüğünce,
yaşasın kısa hayatında
gençliğini.
Islatsın bağrı yananları,
titretsin vicdansızları.
Arasın...Arasın...
Bulamasa da
senden,
bir yudum
şule getirsin.

Elimden kaçıvermek istedi birgün.
Sadakatsizmiş meğer.
Tutsak ettim zindanlarda.
Olamazdım ki onsuz.
O da bensiz bir hiç!
Ona bir ad verdim:
aşk
Beklemeli ebedi.
Önce memnun etmeli,
müebbet hüküm yemiş
kalbimi.

Şimdi,
Beklemem senden itiraz!
Kal!
Bekle!
Kaçamazsın ki
sabret!
Gönül harap olmuş,
bitap düşmüş bu beden!
Bir şey istemem artık.
İhanetim olursa,
bu kez sen beni
kahret!