O'na Şiiri - İsmail Adanır

“asırların yalnızlığı”,
“kuzu sessizliği” ve kurşun karası,
hayatın çok bilinmeyenli denklemi…

Beyin fırtınalarına,
ve 657’ye tutsak şairlikler.

Bir uçan buğu,
muhacir eder uykuyu
şairin yalnızlığı;
“en yakın köye beş mavzer atımdaki
tepeye çakılmış telgraf direği gibi”,
fırtınayla, gecenin karasıyla,
güneşin harı ve
hasret türküleriyle
sarmaş dolaş…
tek sevabı, sılaya selamların
vızıltıları tellerindeki…

Tek umut, tek ışık, tek renk
solmakta ve uzaklaşmakta
dua ve umut güneş fırtınalarına.
Fakat yenilemek kendini,
ısıtmak ve ışıtmak her şeyi,
her zaman, her şeye rağmen
yeni fırtınalarla yenilenmek
güneşe mahsus sadece.

elveda ışık, elveda
selam sana kutsal hüzün
şiirin yağmuru
selam yalnızlık,
selam 657,
ve mütemadi muhasebe.

Ankara-1989