O' na Şiiri - Köksal Kasarcıoğlu

kendimi tarif etmeye kelimeler yetmiyor bazen,
bazen hak veriyorum aslında,
inanıyorum,
lâl olmuş haykırışlarda tüten sevdama...
bilirim,
gözlerinden sızar depremler,
zamanın gölgesine gömülür telafiler..

hep beklerken,
sineden vurur en beklemediğin anda,
kavrulur dört bir yanın,
ne takatin kalır yerden kalkacak,
ne etmeye bir şikayet..
o'ndan gelir bu düşmüşlük,
o'dur kalkmaya derman...

anlamazsın..
geçmiş olur her bir yaşanamayan,
yaşanmışlıklar silinir sözler kanatlanır,
can yakar hiçbirşeysizlik,
aşk mıdır bu, 'o' mudur?
emin olmak ne kelime,
farketmezsin yarına gömüldüğünü..
yanında olmak isterken,
yarına gömüldüğünü..

ufak bir parça kalır cepte,
yaşanmak istenen bir kesit,
kalanı savrulmuş,
kalbi dağıtmış, yırtmış...
ne olur dersin,
ne olur götürsün o'na..
'belki' ler yıkar umutları,
keşke olur dünler...

hep özlemdir adını sayıklatan..
herşey o'dur..
her yol o'na çıkar,
her çekik yel o'nun kokusudur,
o'nundur ruha işleyen her bakış..
her üstü kazınmış yalnızlık senin olur,
belirsizlikler sahibin,
acılar kamçın..
o'nadır yakarışlar, yürek naraları,
o'nadır dinmeyen sancılar,
ve hep o'nadır özlemler aşk'lar
o'dur o,
o'dur beni var eden,
var edip de yaşatmayan yar..........