O'na Şiiri - Nurşen Görşen

Büyüyen kendi haline,

Beyazın tonlarıyla

Örneksenecek yaşanan tablo

Geride kalanlara bıraktığı notla.

Yerini boşluğa bıraktı ansızın.

Bir ürküdür yaşanan…

Özgür iradelerin yelpazesinde

Hesapsız, beklentisiz düşüşlerde;

Çizgisinden şaşmaz,

İnançları yeniden dirilten,

Durmuş-oturmuş görüşleriyle o nakkaşa

Oluşmuş bir iç güven

Hem gönülde, hem akılda.

Kendine, çevresine, topluma, doğaya

Tüm insanlığa karşı sorumluluk taşıyan

Köprü kurduklarından hız ve güç alan

insanlığı savunanların sesleri

Yüce özlemleri

Yarınlara yönelik umutlardır kırılan

Birikimden, duyarlıktan

Düş gücünden yoksun bırakılan

Uzmanlaşmamış seyirci gibi

Şaşkın ve beklenti içinde

Sorgularım olguları

Duygusal zekamla.

Kitaplara sıkışıp kaldım,

Katarakt indi yüreğime.

Çocukluğumda tütün kıran

Pamuk toplayan ellerim

İpe çekildi.

Kayboldu özüm,

Küçük burjuva bohem yaşantılarda.

Kendine bile kırgın

Küskün bir çocuk içimde.

Bir engel var nicedir

Bilgiye, donanıma hazırlıksız yakalanan?

Kuşkusuz çocuksal sorunlar,

Yüzeysel yargılar

SİSTEM ile ilintili dramatize edilen

Sorunlu durumlardır paylaşılamayan

Ölçütü bozgunla atlanan

İp koptu maalesef,

ama SON değil

Birinci bölüm bitti sadece

Perde arası…

Sonra mı?

İyimser olmalı,

Unutturmaz ki hiçbir sorgulama

Hiçbir ayrılık.

Göz hem ağlar hem görür nasılsa...

'işte geldim! ' diyecek,

insanlık yaşarken büyük sancıyı

ufku alabildiğine daraltılmış

tek renkli

tek sesli

tek boyutlu

dünya ülkesi yurttaşları

işte geldim! …

(04.12.2003)