O'na Şiiri - Osman Balkıs

Kelepçeleyip ikimizin ellerini birbirine,
Salsınlar aşkın özgürlük okyanusuna.
Gözlerin yosunumsu ilkbaharlar
Gözlerin önümde bin bir çarkıfelek
Ve ellerinde binlerce çiçek
Dağlardan,dağlılardan kalma son gülümseme,
Son esintisi bahar rüzgarlarının
Şu kocayan gönlümde.

Nereden gelipte girdin şu küf kokan hayatıma
Ki kusmuk gibi kalmıştım aşkın karşısında.

Şimdi deli taylar hoyratlığında
Koşmak,coşmak,taşmak istiyorum
Aşmak istiyorum ölümün dağ gibi korkularını
Yaşamak istiyorum seninle kelebek kanatlarından
Süzülmek gökyüzüne.

Sen beni diriltiyorsun
Sen duamla gelensin
Sen rabbimin son lütfu
Sen benim umudumsun

Sen ki saçları gökyüzü kadar yumuşak bir çocuksun
Sen istersen denizleri dalga dalga taşır kağnılar
Ve taşırım omuzlarımda hayatın demir külçelerini..

Sen anlamsın beni yeniden yorumlayan
Kırık bir kılıçla kalmışken hayatın karşısında
Ufuklarıma zafer güneşleri doğuran..

Sensin ıslak dudaklarımı yeniden kurutan
Haziran güneşinin alnımdaki hareretini durduran
Bir çiğ damlasısın seher vaktiyle gelen
İşaretler taşıyorsun alnında; kanıtlar,ifadeler
Sonsuzluğuma kapılar aralayan.

Kelepçeleyip ikimizin ellerini birbirine
Uçursunlar beyaz gelinliğinin rahmet bulutlarına
Doğum döşekleri serilsin bütün yeryüzüne
Rabbimin yağmur çocukları bizden yağacak
Ve bir karanlık ülke olan kalbime
Güneş yeniden daha parlak doğacak....

08.06.1995/Erciş