O müslüman ki,
Kul olmak için Rabbine,hiçe sayar nefsini,
Eğmez boyun kimseye,yüceltir daim izzet ve şerefini,
Unutmaz geçmişini,korur özbenliğini,
O müslüman ki,
Aşmıştır çoktan gurur,kibir engelini.....
O müslüman ki,
Derdini sedece Rabbine şikâyet eder,
Sabır zırhını bürünür,verilecek mükâfatı bekler,
Şekva yolunu değil,niyaz ve dua yolunu seçer,
O müslüman ki,
Herşeye rağmen,tevekkeltü alallah der söyler.....
o müslüman ki,
Dosdoğru olur,göründüğü gibi,
Aynen dışı gibidir,içindeki kalbi,
Çünkü; onun tek sahibidir yüce Rabbi,,
O müslüman ki,
Izdırap çeker,şefkatli olmasıdır sebebi.....
O müslüman ki,
Üç kuruş menfaate,tenezzül dahi etmez,
Geçici,fâni bir dünya için,kardeşini de üzmez,
âhiret meyvelerini,dünya'da koparmak istemez,
O müslüman ki,
Tek ALLAH için sever,kendisi için sevmez.....
O müslüman ki,
Aç iken komşusu,tok olarak yarmaz,
Milleti,dinî için yaşar,kendisi için yaşamaz,
Doğrubildiği yoldan,ölüm dahi gelse alıkoyamaz,
O müslüman ki,
Ebediyettir hedefi,fâni âleme dönüp bakmaz.....
O müslüman ki,
Sadece hak rızâsını talep eder,
Rabbinin nimetlerine daima hamd ve şükreder,
Hak yolunda çekinmez,gururunu ve inâdını yere serer,
O müslüman ki,
İyi amellerle,âhiretini süsler.....
Kayıt Tarihi : 22.6.2010 00:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!