Bir güneş doğdu dünyaya, cihan ondan aydınlandı
İnsanlık nasibin aldı, İslam ile şereflendi
Kâinatı ısıtandı, bir gül kadar yumuşaktı
Teni güldü kendi güldü o Muhammed Mustafa’ydı.
Hidayetin güneşiydi, ziyâsıyla aydınlattı
Daha çocuk denen yaşta, onun adı Emin kaldı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Rabbim şefaatine nail eylesin.
Tebrik ediyorum.
Selam ve dua ile.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta