O Meş'um Akşam Şiiri - Gülay Aruç

O meş’ um akşamı hatırladım yine Abi
Birden tek tek kapandı evlerin perdeleri
Kara bulutlar kapladı turuncu çatıları
Sıcak zift kokan asfaltlar beyaz şeritlere sığındı.

Yirmi üçü biraz geçe, bir kaç serseriye döşek oldu serin surlar
Bir hayalet gibi süzüldü Yeşilköy’deki kalem uçaklar
Tren raylarının başında duruverdi mavi bir jetta
İntihar etmekten vazgeçti son bir kaç dakikada.

O arabanın direksiyonundaki adam sendin Abi
Hayatındaki sığınmacı da ben
"Kardeşim sana bir şey oldu mu" diye korkuyla bağırırken
Bak nasıl da bir asır uzaklaşıp gittik birbirimizden.

Yaşlanıyorum herhalde Abi
O meş’ um akşamı hatırladım yine!