Pantolonumun paçaları
Çamur olurdu,her bir yanı
Sabah üfleyip fırçaları
Unutamadım,o mekanı
Akşam olunca evde kurur
Soba yanında,koku olur
Kum piri altta,közde durur
Kestane üstte,ne hoş olur
Ayağı kayıp düşüyorlar
Sarmış vücudu,çocuk onlar
Bütün çamurdur,o sokaklar
Unutulmayan,bu mekanlar
Ertesi günü,yine aynı
Düzenli yer yok,oyun aynı
Yağmurda yaşta,gör kayanı
Unutulmayan,o mekanı
Bahattin Tonbul
28.2.2009
Kayıt Tarihi : 28.2.2009 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
küçükken sokağımız çamurdu hergün paçalarımız batardı akşamları soba kenarında kurutup elimizle üfeleyerek...çamuru kurutup çıkarırız
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/28/o-mekani.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)