O Meclis Yâran Meclisi Şiiri - Necati Ülker

Özlüyorum yaran meclisinde olmayı,
O mecliste öğrendim sevmeyi sevilmeyi,
Arzu ediyorum insanları mecliste görmeyi,
O mecliste öğrendim sevmeyi sevilmeyi.

Önce ocağa küçük başağa girer,
Yaranları çavuş alır hep ikişer,
Büyük başağa ile girişler biter,
O mecliste kahveler tüter.

Peşrevle akşam havası başlar,
Baş ağalar yaranları alkışlar,
Gelse de zemheri karakışlar,
O meclis bu mevsimde başlar.

Ana dolunun Selçukludaki yaranları,
Tek vücuttur Oğuzların soylu boyları,
O vakit başlar yaranların orta oyunları,
O mecliste yaşarım ben mutlulukları.

Sazende üçayak mahimi çalsa,
Yaranlar bir güzel oynasa,
Meclistekiler yaranlara alkış tutsa,
O mecliste tüm dostlar bulunsa.

Yaranlar yaran ocağını doldurur,
Çavuş oyunlara misafir ağaları kaldırır,
Ebe oyunları sıra ile sürdürür,
O mecliste bulunanları güldürür.

İbrik ve sabun ile eller yıkansa,
Havlu ile bir güzel kurutulsa,
Caba da güveç ekmekler bansa,
O mecliste bir güzel doysa.

Saat yirmi dört olmuş sofra kuralım,
Misafir ağalar, yaran ağalar sofraya buyuralım,
Hep birlikte baş ağalara uyup oturalım,
O mecliste ocak sahibinden hizmet alalım.

Sazende hüzünle cezayiri çalacak,
Misafir ağalar meclisle vedalaşacak,
Yaranlar misafirsiz kalacak,
O mecliste muhakeme kurulacak.

Yaranların alnı, kalbi, kapısı açık olacak,
Sıra Arap vermeye gelecek,
Haftaya yine ocak yanacak
O mecliste sabah namazı ocak sona erecek.

Eli, dili, beli kapalı yaranın,
Bu tarihi mirasa inanın hayranım,
Ey gençler bu meclisler de sizi de görelim,
O meclislerde bulunan ben yaran Necati Ülker’ im.

Necati Ülker

10.05.2006 Büro Sincan ANKARA