Son / bahar ikindilerinde terk ettik yalnızlığı
Ayni yürektik yaşamın tozlu yollarında
Ayni dala umutla tutunmuş kiraz çiçekleri
Sonu hep mutlu biten büyük bir hikayeyiz ikimiz…
İlk / bahara dönmüş ömrümüzün son deminde
Gökkuşağının renklerini boyuyoruz tuvallerde
Özverisi bitmeyen, sarap tadında
Bir umudun yolcularıyız ikimiz…
Ben;
Akdeniz`de dalgaların suskunlaştığı sarp bir kayalık…
Sen se;
Sabırsız dalgalarıyla kıyıları döven hırçın Karadeniz…
Lodos ve meltem rüzgârları öpüştürüyor
Martı çığlıkları ve fısıltılarını seviştiriyoruz gün boyu
Derin bir sevda şarkısının notalarındayız ikimiz…
Yaz çiçeklerinin pembeleri
Yaseminlerin beyazlığı süslüyor
Maviliklere salınmış duygularımızı
Hep bize çıkan uzun yolların suskun mutluluğundayız ikimiz…
Düşlerin bedenleri saran
Ilık nefeslerin sarhoşluğuyla
Gökyüzünün gece mavilerinde
Yıldızlarla bütünleşen gülümseyişlerin ayışığız ikimiz…
Beyaz köpükleriyle sular akıyor kurumuş nehir izlerinde,
Deniz mavisi, gök mavisi iniyor duygularin okyanus derinliklerine
Bir çift beyaz martı havalanıyor özgür kanatlarının darbeleriyle
O martılar, şimdi ikimiz…
Kayıt Tarihi : 10.7.2009 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YYC&MZY072009 Duygu birliği ve hissetme çok güzel bir duygu deneyimidir. Duygunun belli bir amacı, beklentisi yoktur. Herhangi bir cinse ya da yaşa özgü, ya da bunlarla sınırlı değildir… Şiirlerde dile getirilse de, yine de sözlerle anlatılması zordur… En kusursuz şekilde, seven ve sevilenlerin birbirlerine dokunuşlarında, bakışlarında ya da ses tonlarında dile gelir duygular…. Goethe`nin dedigi gibi: „İnsan kendisini yalnızca kendi sınırları içinde tanır ve dünyanın sınırları içinde kendisinin farkındadır.Gerçekten tanınan her yeni nesne, bizim içimizde yeni bir etkinlik aracı oluşturur.“
Deniz mavisi, gök mavisi iniyor duygularin okyanus derinliklerine
Bir çift beyaz martı havalanıyor özgür kanatlarının darbeleriyle
O martılar, şimdi ikimiz…
********
Bir çift martıyız biz beyaz olan ben, beyaz olan sen......
rüzgarları bir senden bir benden.. tamamı gökyüzünden.......
çok güzeldi sevgili yüksel.... sevgimle......
Ayni yürektik yaşamın tozlu yollarında
Ayni dala umutla tutunmuş kiraz çiçekleri
Sonu hep mutlu biten büyük bir hikayeyiz ikimiz…
İlk / bahara dönmüş ömrümüzün son deminde
Gökkuşağının renklerini boyuyoruz tuvallerde
Özverisi bitmeyen, sarap tadında
Bir umudun yolcularıyız ikimiz…
Ben;
Akdeniz`de dalgaların suskunlaştığı sarp bir kayalık…
Sen se;
Sabırsız dalgalarıyla kıyıları döven hırçın Karadeniz…''
Harikulâde bir anlatım. Okuyunca huzur duyuyor insan. Şiirlerinizi ve sizi tanımaktan çok mutluyum.
Kutluyorum Yüksel Hanım. Tam puan.
Selam ve sevgiler...Hâlenur Kor
''Kitapların en harikası
Aşkın kitabıdır;
Ben onu dikkatle okudum:
Az bir sayfa sevinç,
Formalarca acı,
Bir bölümü ayrılık,
Buluşma, küçük bir bölümcük,
Fragman tarzı. Ciltler dolusu dert
Açıklamalarla uzatılmış
Sonu yok, ölçüsüz.
Goethe (Divan.Buch der Liebe. Lesebuch)
TÜM YORUMLAR (32)