O martı Şiiri - Hasan Odabaşı

gözlerinden yüzüne yayılan gülüş
cennetime açılan sırattan dar bir geçit

adalı mağrur gökyüzü
taşralı deli dalgalı köpük köpüğe kara derili deniz

kasabalı gümüş kanatlı aksak martı...

bir ses çok uzaklardan
dudaklarından dudaklarıma sen dökülecek kadar yakın...

aralasan dudaklarını
öpüş olacak sıcacık ağzından dökülecek kırıntılar

harf harf seviş hece hece sevinç...

avuç içi kadar şehir
koca umman ortasında kayıp kasabalı garip martı

içinde amansız fırtınalardan kopup
ilmek ilmek içimde düğümlenen hiçliğe dolaşık...

yanmışlığım...

bitip tükenmişliğim
yutkunurken sensizliğe susmuşluğum

renklerini yitirmiş gökyüzüm kayıp

mavilerim çalınmış pusulasız ayağı kırık
kasabalı bir martı umudun yönü yok...

özlemi kaldır omuzlarımdan
sensizliğin boşluğundan sevdam gözü yaşlı bakar

kanatlarına abanmış kapkara gökyüzü
hasretle çırpınır nefes nefese kasabalı o martı

gel dokun parmak uçlarına sığınmış sıcağınla
buz kesmiş minicik yüreğine can bulsun o masum dokunuşunla...