-*- O M.U….? -*-
Dostunum diyene, inanıp kanmayacaksın.
Onu birkaç kez paralı işlerde sınayacaksın.
Gerçek rengini gösterir, o an tanıyacaksın,
DostM.U.dur, çıkarcımı hesapta anlayacaksın.
*
Ortada yokken bir şey, dostunum der hava atar,
Üç kuruşluk çıkara yalan dolan dostu satar,
Bir kuruşa rolden role girmeyi hüner sayar,
Yay misali eğilir, bükülür, her yana yatar.
*
Karnı doyacakmış sözüm ona, haksız kazançla.
İnsanlıktan pay almamış oysa yalan dolanla.
Para için her şey mubahtır onun nazarında
Gözünü toprak doyursun denir böyle insana.
*
Çıkarın uğruna; yalancı düzenbaz bir dosttun
Bilmem değer mi üç kuruşa o ruhunu sattın
Sormazlar mı adama, bu M.U.’dur dostluğun senin
Gözünü toprak doyursun dünya malı tek değerin.
*
Yuttuğun her rızasız lokma dert olur içine
Çarpar seni, yalan üstüne ettiğin yemin de
Vicdan, merhamette cihanda yok dersin üstüme,
Yemin eder, kondurmazsın hiçbir şeyi kendine.
*
Konuştukça açıklar verir yalanların, oysa
Batıyorsun, varmadan ne dediğinin farkına,
Vay! Çıkara dostunu, arkadaşını satana,
İflah olur M.U bilmem yemin edenler, yalana
*
Dürüst kendi gibi sanır karşısındakini de
Güvenir dostum, dostunum diyen her kişiye de
Gerçek dost belli olur, pay, hisse, alış-verişte
Sahte dostlar sanmasın keriz, karşısındaki de
*
Bir alış-verişe aracı olsa, dostum diyen
Çıkar mı, dostluk mu, anlarsın özünü besleyen
Gör maskesinde neler gizlidir. Mahzun görünen
Çıkar hırsıdır, sahte dostun özünü kirleten.
*
Akar sahte dost dilinden, bal deyi; yalan dolan
Sahte dostlardır, temiz kalbi uyutan, bir ş…..
O M.U. dur, bu yolla zengin olacağını sanan,
Yanılıyor; kim fayda görmüş rızasız lokmadan.
*
Aldatılana bir şey olmaz ki biraz üzülür.
Başı dik kalbi mangal yastığında rahat uyur.
Aldatanın; yalan, dolan, riyası kâbus olur…
Ahlarla bilmem yastığında başı nasıl durur.
*
Sen o M.U.’sun bak aynaya insanlığından utan,
Yalan, dolan, sahtekârlıkların sonu hep hüsran,
Gözünü toprak doyursun, bulursun Allah’ından
Boğazına dizilir, rızasız yediğin lokman.
*
Bil ki iflah olmuyor senin kafanda olanlar,
Aslında benliğin, insanlığın, satıyor onlar
Kişilik, güven yitirip, yalnız kalıyorlar,
İkrarında durmaz dünya varıyla avunurlar.
*
Arsızlık, yüzsüzlük işlemiş bir kez benliğine,
Yalanı söyler, kendi de inanır doğru diye,
Rızasız bire bin kayıb eder, arlanmaz yine
Gözünü toprak doyursun denir böylelerine.
*
Demoğlu; göz peşinde rızasız alınan hakkın…
Yiyip içmesi kolay, sorarlar bir gün hesabın.
Gülerek yuttuğun lokmalar yar mi olur sandın
Ahı tutar bir gün, yaraladığın tüm canların
Haydar Demoğlu
Kayıt Tarihi : 17.11.2008 09:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güvendiğm dost bildiğim M.U. aracı olduğu bir alış verişte üç kuruşa dostluğunu sattı isim ve soy isminin baş harflerinden o kendini bilir ve tanır. bu bağlamda örnek olması açısından her dostunum diyene inanılmaması ihtimalinin göz önünde bulundurulması amacıyla duygularımı siz gönül dostlarımla baylaşmak istedim.
![Haydar Demoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/17/o-m-u.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)