Ölüm
Acilarin en acisi
Hayatin mantiksizliginin danizkasi
Variriz bu yargiya yasarken biz o ani
Ayrilik,
Hic kalir onun yaninda
Teselliler uydururz oldugunca,
Caresizligin esiriyiz göz yaslarimizla
Inanilir gibi degil
Bitti,gelmiyecek artik bir daha geri
Geriye kalanlar yanliz hatiralar,resimleri
Dolduramazlar onlar yüregimizdeki boslugun icini
Zaman,
Unutturur görünsede
Bir yara gibi durur bir kösede
Sanki firsat kollar her an cikmak icin su üstüne...
(Berlin,27.07.2008) xes
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 27.7.2008 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ve takdirlerimle
sanki tanımladı.Okurken o anı yaşadım sevgili babamdan sonra canımın canı anamı alamadım ölümün elinden alamadım.ateş düştüğü yeri yakıyor malesef.Sanki ne anam nede babam bu dünyaya gelmişler.unutmakmı mümkünmü unutmak onları onların kokularını maneviyatlarını mümkünmü şair abim.
ölümü yaşana bilirmiş acısını
yazan yüreğine sağlık diyorum ve herzamanki gibi puanımı bırakıyorum sayfanıza
saygı ve hürmetle
Unutturur görünsede
Bir yara gibi durur bir kösede
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (6)