O l s u n! Şiiri - Reşit Akdağ

Farklı çalıyor o bildik enstrüman;
Ses farklı, melodi yabancı, sözler tanıdık değil....
Belki yalan da hem, hem de anlaşılmaz bir beste!
Ne gam! ! !
Bırak olsun....

Taahhütler! Ahdler! Gülücükler, evet gülücükler;
Sıcak bazen, bazen serin gülücükler,
Ve eller işte,
Ve gözler işte/Vardılar/Şimdi yoklar!
Olsun....

Ufukta dizersiniz olmayan umulanı,
Bir tablodur onlar, onlar atidir...
Onlar için koşarsınız atiye,
Dökerek bilmeden bugün'ü yere.
Olsun...

'Aşina yüzlere yabancılaşmak' yabancı olmamaya başlar,
Olmadık yerde çatılmaya başlarken kaşlar...
Ve korun üstüne söndürerek akar yaşlar...
Üst üste olmaya başkaldırırsa taşlar,
Bırak, olsun....

Olsun...Oldurmamak elde değil...
Öyleyse gam değil! ! !
Belki yalan, belki anlaşılmaz bir beste bu,
Ama çalıyor inadına en sessiz yerlerde....
Olsun.

Bir tablodur onlar, onlar atidir,
Bazen sıcak, bazen serin gülücükler...
Vardılar/Şimdi yoklar/Buz tuttular.
Hisler dondu, en sağlam bağ koptu işte/Kopsun;
Bırak oldu mu, bırak....Olsun....