. . O l d u ğ u K a d a r . .

. . O l d u ğ u K a d a r . .

Artık desem;
Artık kuşların kanadı kırık,
Asalet göklerde ama,
Hak eden yerde,
Gösteriyor ona açılan ince bir perde,
İnsanların kirli yüzünü.
Tükeniyoruz albayım..

Yavaştan anlat desen;
A n l a t ı r ı m,
On, onbeş yıl öncesini
Dün gibi, fakat bu günü unutuyorum,
Hatta dünü hiç hatırlamadım ki unutayım.
Sonuna geliyorum yolun.

İzahı şudur ki;
Bir fazlalık varsa,
Sıkılanın hayatında benim,
Y a n i,
Suratıma tokat gibi kapatılan o kapılar açılıp da yardım isterse,
EDERİM.
Ses etmendir temennim..

Kederden;
Biri çalmış ki
S i y a h ı m ı,
Sorguladım ben hayatımı.
Geceye küskün,
Boynu bükük kaldım.
Değdirmesin kimse bana renklerini..

Hani;
Küssem yüküm,
Konuşsam yüzsüz,
Ki kim çalmıştı kapı tokmağımı?
Dört yıl önce, gömmüşlerdi ya sevdiğimi.
Saklıyorum artık hislerimi..
Zehra Yaden

[ 01 Ekim 2024 ]