O kutlu Nebi Şiiri - Orhan Samih Güllük

Fetihten'de üstündür mümin'in kalbi
Gönlü nur olan yanmaz ebedi
Gözünü ırmak gibi akıtsan denizlere
Ömürler yetmez sevmeye
O kutlu Nebi

Yakutlar kızgın kum taneleri
Ömrünü bir güle adamış
Ey Ebu bekri
Bulutlar'ın gözlerine kan bürümüş'tü
O terkederken doğduğu şehri
Ona yoldaş oldu çölde bedevi

Sevr'in selvileri hep hasretmiş yüzüne
O yollarda Ayrılık düştüğünde dizine
Gölgeler adım adım acıya bürümüşken
Sen ne güzel şehirmişsin Medine

Ey günü kalbime dolduran yar
Sensiz gülüşlerimin
İşte hükmü bu kadar
Görmeden sevmek idi onun sırrı
Anlat bana
Nasıl düştün yunus gibi veliye

Hüseyni sevdalar'dan yas tutar
Bu Ayrılık gönlümde bitmez ebedi
Hayber'in aslanları'da şanlı idi
Canım kanım kurban ya Ali