İnsanlar hep alay geçti
O karanlık diye
Bilmezlerdi ki,
Onun kalbi kırılır
Onun hiçbir sucu yokken
Etrafı karanlık gördü
İnsanları tanıyamadı
Onları kötü anımsadı
Onun umutları vardı, suya düşen
Hani ağladığımızda
Bir damla gözlerden yaş gelirdi ya
İşte o bunu görmezdi
Hep hissetti o
Yalnızlığı, hayâlleri, hüznü
Belki isyan etti
Ama sabretti
Hayâllerinden vazgeçmedi
Gözüm yok dedi
Ayakta durdu
Kalbinin sevinciyle
Hani hatırlar mısınız?
Teknoloji gelişti
Hiç görmeme imkanı vardı
Ama yılmadı
En sonunda ameliyat oldu
Görmeyi başardı
Okuyup yüksek yerlere geldi
Emek harcadı iyi insanları hissetti
Küçükken onunla
Alay gecen çocuklar vardı ya
İşte onlar
Gözümü kurtar diye geldiler
Körün yanına
O zaman öğrendiler
Hayatın ne demek olduğunu
Şimdi diyorlar
Ya şimdi biz ne olacağız?
01.11.2006
Bedirhan ÇobanKayıt Tarihi : 1.11.2006 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duyan kulak, duyan yüreğe
yenilmese sağır olurdu parlak zaferler.....
Şiirle ve dostça...
Gülgün Çako
yürekten kutlarım seni
Gözümü kurtar diye geldiler
Körün yanına
yaşına göre çok fazlasın başarılarının sürmesi ve duyarlılığının hiç yitmemesi dileği
TÜM YORUMLAR (10)