O Kor Bir Ateşte Şiiri - Bedrettin Keleş ...

Terör, insan varlığının en büyük düşmanıdır!
Terör, en gelişmiş sistemlerin de düşmanıdır!
Terör, hukuk devletine ve onun yaptırımlarına da düşmandır!
Ondaki düşmanlık, ‘gül bahçesine de…’ aman vermez!
Bütün doğruların karşısına çıkmak…
Bütün erdemlikleri yok saymak…
Yeri geldiğinde, ‘adaleti…’ suçlamak;
Yeri geldiğinde, devlete/yani ‘otoriteye…’ kafa tutmak…
Ve belki gariptir ama ‘mazlumun…’ en büyük düşmanıdır!
O halde, ne deriz sürekli olarak;
‘Terörün mantığı; mantıksızlıktır…’
İnancı, ‘inançsızlık…’
Seviyesi, ‘seviyesizlik…’
Sevgisi, ‘sevgisizliktir…’
Yeri ve yurdu;
Ne tezde, ne de antitezdedir…
Fikir odaklarının tamamen dışında!
O kor bir ateşte,
İsyanların göbeğinde…
Bahtiyar Vahapzade, ‘vicdan’ şiirinde;
“İki yolun ayrımında ben durup,
Gâh o yandan, gâh bu yandan korkarım.
Devden değil, sinek kadar gücüyle,
Ben kendini dev sayandan korkarım.”
Varlığı, ondaki namütenahi eserleri;
‘İnkâr…’ eden, o kokuşmuş fikir köstebekleri…
‘Vicdanından korkmayan…’ vicdan cellâtları…
Eflatun, “Boş bir kafa, şeytanın çalışma odasıdır” der!
Bütün sinirleri alınmış,
Bütün değerleri çalınmış,
Köklerinden koparılmış…
Bir garabet!
Kendi içinde zaafiyet,
Yaşam eserleri ölmüş;
Çoraklaşan gönül,
Veya çoraklaşan toprak misali…