Her gün bir umutla yanar dururdum
O kız bana ağabey dedi yanarım
Kader sürdü beni dik bir yokuşa
O kız bana ağabey dedi yanarım
Kör müydü şu gönlüm onu severken
Bilmedim güller de çok imiş diken
Derdimi diyemem yan yana dururken
O kız bana ağabey dedi yanarım
Sevmişim bir kere ahım var onda
Onulmaz bir yara açmış bir kere
Gel de dayan ölmeden zor bu yara
O kız bana ağabey dedi yanarım
Deli gönül yandı aşkın narına
Bektaş’ım dayanmaz ahu zarına
Bir demet karanfil koy mezarıma
O kız bana ağabey dedi yanarım
26.01.2012
Kayıt Tarihi : 26.1.2012 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)