O Kız Şiiri - Arif Bilgin

O KIZ
Bir kızı aldım bu gün evin önünden
çıktı koşarak sevinçle,tuttu elimden
buz gibi olmuş,ellerin dedim
üstünde ince bir mont
üşüyecek biraz hız yapsam
tınmadı bile soğuktan
bindi arkama, yürüdüm yavaşça
üşümem sür dedi,saçlarını sallayarak
ben galiba bunu,öbüründen çok
biraz daha çok seviyorum
bir resim geldi geçen
altmış yıl öncesinden
orada bir kız vardı güzeldi
aynı bu arkamdakine benzerdi
hemen aynı yaştalar
bilmesem resim eski
diyeceğim Zeynep'in resmi
Zeynep yani arkamdaki
o resimde anamın resmi
galiba bunu,anama benzer diye
daha çok seviyorum
birde beni çok sever hiç küsmez
telefonla konuşmak bile kesmez
ille de sarılacak baba'ya
ha.. sıkıntı yok,okuldan yana
ben uyurken bile kulağıma
ders anlatır durmadan
adım atmaz bir yere,sormadan
işte bu yüzden aşığım ona
canım kızım,Zeynep Gökçe
bu şiir de, baba'dan sana.

DİVANE /Arif BİLGİN