O kız Şiiri - Ömer Dalman

”O kız” özel...
ve birçoğuna göre de -daha güzel-
çünkü benimle serviste otururken
tıpkı benim de yaptığım gibi zaman zaman
otoban kenarındaki ağaçlara daldı
”acaba burada yılan var mıdır? ” dedi.

başka bir gün,
yine otoban kenarına baktı ve
köhne mahallenin balkonlarında
aynı gün serilmiş halılara daldı
onları sorguladı.
ve o mahalleye açıktan giden
keçiyolu benzeri, eski türden
o toprak yola “ne güzel bir yol! ” dedi.

“O kız” özel...
ve birçoğuna göre de -daha güzel-

bunları sorgulayan kaç kişi kaldı?
kaç kişi kaldı birşeylerin farkında olan
‘içsel saatini’ zamana göre kurmayan?
kendinin farkında olan kaç kişi? !

aydınlığı şehrin parlak kaldırımlarında
vitrinlerde, pahalı okullarda,
dev gibi sinemaların ekranlarında,
‘pahalı düzmece’ eğitimlerde aramayan
kendini sertifikalara bağlamayan
kaç kişi kaldı? !

“O kız” özel!
hem de çok güzel! ..
yüzünün aydınlığını
pahalı allıklarda, farlarda aramadığı için,
kendi olabildiği için ‘güzel’!

benim için hatta ‘en güzel’! ..

(Haziran 2005)