Ansızın rüzgar düştü kirpiklerime
ağırlaştı hava
dünlerse çok uzaklarda
beyaz yapraklarımı harcadım
geceleri uzak şehirlerde yalnızım
yalan aşklarda, aşklarda boğulduysam
bu nemli odalar büyüttü beni
karıncaların varolduğu zamanlarda
tütünsüz rüyalarda
nefretsiz sevgi dolu şehirlerdeydim
lambalar yalnız değildi
kuruntulu değildi çamurlu caddeler
bu ayrılığın dünyasında
lambalar yalnızsa ben halen bir yerlerde şiir yazmaktayım
kimsenin anlamadığı
tek işi benim gibi yalnızlık olsan
o kişiyi aramaktayım
Kayıt Tarihi : 6.2.2008 12:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Hatıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/06/o-kisi-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!