Pazarları da erken kalkardı babam
kuşanırdı giysilerini o mavi kara soğukta,
sonra sızlayan çatlak ellerle
hafta içi günlerinin havasında zahmetle
yığılmış ateşleri harlardı. Kimse teşekkür etmedi ona.
Uyanıp duyardım soğuk ufalanışları, parçalanışları.
Odalar sıcakken, çağırırdı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
