O Kırmızı Güller Şiiri - Yusuf Kemal Çetin

Hani hatırlarmısın?
İlk bakışmalarımızı Türk Filmlerdeki gibi.
Hani hatırlarmısın?
Bana verdiğin o kırmızı gülleri.
Hala saklıyorum onları kurumuş solmuş hallerini.
Duruyor ebediyyen sevgi adlı kitabımın arasında.
Saklıyorum saklayacağımda,
Göstereceğim o kurumuş gülleri.
Ve kitabım ebediyyen sevgiyi.
Birgün bir yerlerde buluşursak,
Bana dönersen yine seversen,
İstemeden evlendiğin o adamdan vazgeçersen gel.
Sana sevgim ilkdi bambaşkaydı.
Sevginin en masum hali idi.
Seni öylece sevmiştim.
Uğruna herşeyi yapabilecek kadar.
Bak şimdi bana ne yaptın sen.
Sen evlendin yuva kurdun,
Belki mesut belki mutsuzsun.
Ama ben gençliğimi seni beklemekle,
Seni ebediyyen sevmekle geçirdim.
Kalbimi ve duygularımı kimselere vermedim.
Kimsecikleri sevmedim.
Sana ve sevgine ihanet etmedim.
İşte sen böyle sevildin bende.
Çok istiyorum o kurumuş solmuş,
Güllerin öncesine dönmeyi.
Ama biliyorum olmayacak bu rüya.
Bana gerçek olan birşey var.
Ben senden sonra çok üzgünüm ve mutsuzum.
Ben seni sensiz ebediyyen seviyorum.
Seni böyle severken bunca yıldır,
Sana dokunamadan okşayamadan öpemeden,
Seni sevmek beni öldürüyor.
Yine sensiz uzaklarda ağlıyorum ben.
İç çeke çeke hıçkıra hıçkıra,
Ömrüm Bitiyor Yaşlanıyorum.....

09/04/2000
pazar