O ilkbaharın ilk çiçek açan ağacının
Etrafa sunduğu neşe ve yaşama kaynağıdır
O yıldızlı bir gecede kurulan
En tatlı hayaldir
O az akıntılı bir derede
Suyun akıntısına kapılmış
Mutlu bir yapraktır
O sevgiye susamış beni
Sevgi suyuyla sevgiye kandıran
Bir pınardır
O en yakıcı sıcaklarda sığındığım
Bir gölgedir
O azgın dalgalardan kaçarak
Demirlediğim bir limandır
O ömrümün tek serveti
Yaşamımın renk kaynağıdır
O nasıl diyeyim
İnsanoğlu insandır
Kayıt Tarihi : 16.12.2003 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!