O ki, senin bir kulundu,
En sevgili kulunda oydu,
Gözleri senin nuruna daldı,
O da nurunu ümmetine saldı.
Yarattıklarından en çok onu sevdin,
Kainatı onun emrine verdin,
Sensiz, hiçbir şey olmazdı dedin,
Habibinede kendini sevdirdin.
Onu yetim bulup barındıransın,
Bir köşede yoksul bulup zengin kılansın,
Kaybolmuş bulup da yolunu doğrultansın,
Nimetini bize de ver, sen Sultan olansın.
O nun göğsünü açıp genişletensin,
Sırtından yükünü indirip hafifletensin,
Habibine şan üstüne şan verensin,
Her türlü şerden bile, hayr halkedensin,
Sen takdir ettin, doğru yolu gösterdin,
Onu en kolay yola muvaffak ettin,
Okutup unutturmadın hep yücelttin,
Ki makamı mahmudu verdin.
Seni de, seni seveni de severim,
İsteklerini yaparım, emrine amadeyim,
Bende bu dünyadayım, kulunum,
Yardımını isterim, rahmetinden umutluyum…
Kayıt Tarihi : 30.10.2006 16:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğine sağlık ,daha güzellerini yine sizden bekleriz.
TÜM YORUMLAR (1)