O ki,
nihavendi severdi, şiirlerinde;
Ay ışığına inat, ışıksız,
loş yerlerde gezerdi.
Tüllenirdi gönlünde sevgi, özlemleri;
Islak bir hanımeli,
erguvan kokulu up uzun asma bahçeleri,
kimsesiz sokakları,
iklimin hazanını,
mutluluğun ılık nefesini ve aşkın en yücesini.
Li olmalıydı bir şeyler li;
İnişli, çıkışlı, aşklı, sevgi li.
Atila Işık 'a ithafen;
14 ekim 2006
(Gerçek doğum gününden 2 gün evvel)
Mehmet Akif Tiryaki.
Kayıt Tarihi : 14.10.2006 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!