bu karanlık kent adını bir yosmadan almıştı
saçları yağmurda ıslanmayan bir kadından
nereye baksa taş kesilen eksik kadından
bazı kadınlar hiç bir cümlede yaşayamaz
ve hiç bir kitabın imlası eksiksiz yazamaz onları
indikleri kentler iğdiş edilir
kalpler yaralarını güneşe dönerler
yaralar kurusun diye
vakit orta çağlardaki gibi geçer
umutsuzca açılan her kapıdan belki bu kez
cümleleri
raslantı yada varoluş ne dersen de
çekilen acı eşittir yaşanmayan bir ömür
insan kendisi kadar vardır
kadın yapabildikleri kadar
Kayıt Tarihi : 12.5.2006 11:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!