O Kendisi Şiiri - Hüsniye Yigit

Gidecek elbet oda birgün yokluga
Girecek unutulmaya o seffaf gözleri
Bitecek acimasizca bu cabali sevda
Arayacak zerresini o hain kalbi

Gitmeleri kendine olacak, eli mahkum
Gelecek kuskusuz insafa o pervasizligi
Bilemedi degerini bu askin,malum
Sonu olacak deli bozgun tutarsizligi

Icimdeki atesin acisi bedenini yakacak
Bendeki en kara günaha bedel o kendisi
Görmediki bendeki kivilcimi yanacak
Bilmediki bu tertemiz askin degerini

Simdi sürünsün o tas kalbi yerlerde
Acidir,izdiraptir bedeli aldatmanin
Sönecek kendisi sevgim gibi bite biye
Yokluktur eseri aglatmanin,aldatmanin….!