O Kemendi Boynuna Takmak İsteyenler Var!

O kemendi boynuna takmak isteyenler var!

Şu bizdeki şans mıdır ki
Yolda yürürken totem düşer başımıza,
Biraz çekilsek gecenin kıyısına dinlenmeye,
Ya bir dinozor gelir başucumuza oturur,
Ya bir dağ kalkıp gider yerinden,

Şikâyetçi değilim yüzüme çarpan şehrin gürültülerinden,
Şehrin gürültülerinden bir beste bile yapabilirim sağır kulaklara,
Kimse duymaz elbet duvarlar arasına sıkışan çığlığı,
Yahu..nedir bu çektiklerimiz..kimse yok mu desek,
Ne bir deprem, ne bir açlık, ne bir yığıntı altı,
Ambülânsta gelmiyor içimizde birikmiş öfkeye,
Deniz feneri uzak, kimse yok mu, yok…
Sahi nerdeyiz biz, inler mi var cinler mi?

Bu sahilde resim çizen acemi ressamda kim,
Röntgene başlamış sahildeki cıbıldakları,
Tenimizi soğuk yakarken akşamsız sabahlarda,
Sahilde güneşleyen zata güneş yağı cebimizden,

Ya da ensemize geçirip pamuktan yapılmış ipleri,
Al eline, fırça, boya, tuvalleri,
Nü’leri bırak acemi ressam, çiz ipte duran ölüleri
Ailenden bir aferin daha alırsın, sırtı üstü yatıp kaşınırsın,
Uyuz köpekler gelir kapına, yarasalar çoğalmıştır ardında,
Gece rüyalarına giren asılmışadamlar görürsün,

Yahu bizde ki de şans mı?
Her gece ölü adam resimleri çizerler düşlerimize,
Kalkıp seyahat ederiz, bir şehirden, diğer şehre
Gezmediğimiz hapishane mi kaldı, şu toprak üstünde,
Düşlere dalmadığımız ranzamı kaldı koğuşta,

Bence bu gidişata dur demeli,
Var git sahilde resim çiz, röntgenle cıbıldakları,
Akşama eve bisküvi götür kanlı paralarınla
Biraz çikolata, havyar al, fazla mesailerinden,
Nasıl olsa asanda sensin, kesende,
Daha iyi beslenmelisin, bak seni bekleyenler var!

O kemendi boynuna takmak isteyenler var!