İSTANBUL... İSTANBUL
nam-ı diyar yedi tepenin gülü
doğunun gözü, batının özü.
ey şehri İSTANBUL...
yaşam sevinci, mavi gerdan
işte karşındayım
bak yanıbaşındayım
çırılçıplak, çırılçıplak
ben yine seninleyim.
bozdum bütün yeminleri
kadınım...
kadınım diyorum ya sana
sen duymuyorsun aslında
zaman-zaman fısıldarım
adın çınlar yüreğimde.
Bir SEVDA yüreğimde
Bir bahar gözlerimde
Sıcak, tatlı bakışıyla
Nazlı - nazlı yürüyendi
Sevdiğimdi, herşeyimdi
yaşamadı içimde
ne bir orman, ne bir ağaç... ne de bir fidan
yalnızlığım...
ulu bir çınar
yalnızlığım...
karlı, yüce dağlar.
Sevgili EŞİME;
Yıldızlar... Yine bizimle ışık-ışık
Laf aramızda, dudağım dudağında
Önce eller, sonra gözler
Ne gelen var, ne giden
Üstelik KIZIMIZ da yok!
özüme
Nerede; O eski havam, eski halim
Gönlüme kilit vurduğum yıllar.
'Artık Sevmek Yok' diyen, sen değilmiydin
Ümitsiz bir sevdanın koynunda nefes almam diyen.
bir tebessüm
bir gülnihal
olmadan ruhum tarumar
dolsun gönlüme...
bir ılık bahar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!