Senin gözlerinde olmasın hüzün,
Yaşadığın her gün, hep gülsün yüzün...
Gözyaşlarını aldım elinden...
Ben senin yerine dökerim canım.....
Abla deyip kucağıma koşarken..
Şu hayattan habersizce yaşarken....
Sana deli dediler, sevgiden yoksun insancıklar...
Gülüşüne içim yandı kardeşim....
Sol yanım yıkıktı..sağ yanım zayıf..
Ölüme gidecektin elimden kayıp...
Son bir gayret asıldım..canımdan cayıp...
Dişlerim..kazağında takılı kaldı...
Gözlerim..gözlerine çakılı kaldı..kardeşim...
Bebek ruhun kaldı..koca bedende...
Bilemedin yaraların nerende...
Senin yerin.. benim ciğerparemde....
Ölümüne... yanındayım kardeşim........
Ya benden sonra.......ya bizden sonra.......
Kayıt Tarihi : 1.8.2007 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu an 47 yaşında,zihinsel engelli bir erkek kardeşim var.Tüm aile onu koca bebeğimiz diye seviyoruz. Yaşatıyoruz her türlü zorluğu beraberce göğüsleyerek ...ya bizden sonra...o ve onun duruma benzer engelleri olan insanlarımızı o koca bebeklerimizi kimlere emanet edeceğiz....onlar bebek... Bebekler yalnız yaşayamaz ki........
Anneme Doğaçlama
Gitme annem
bilemezsin nasıl korkuyorum:
yüreğim sızlıyor, şimdiden
annem; söylemeye de dilim varmıyor ama,
gün gelirde, kızını, meleğini
yani yalnızlığa gömüpte
çeker gidersin diye
o sonsuz huzura...
24/3/2007
Nurten Aktaş
duygusunu 47 yıldır gönüllü eyleyen dizelerinizin rahmani şiirini kutlar ömrünüze sağlıklar dilerim.
Sonra eğer ise Allah'sığınır ve O'na tevekkül ederiz..Taşan ve coşan duygularınız huzur bulsun..
Erdoğan Vural
TÜM YORUMLAR (5)