O KARA GÖZLER
Baktıkça gözüne bakasım gelir
Ben del’eyliyor, kara gözlerin.
Senden uzak durmak elimde değil
Kendine bağlıyor, kara gözlerin.
Aşka düçâr oldum çileyle doldum
Yaşıyor zannetme ölmeden öldüm
Sürme çekilince bakamaz oldum
Kalbimi dağlıyor, kara gözlerin.
Aşkın karşılığı olur mu ücret?
Yeter ki sen iste, ederim hicret
Bir bakışın yeter söze ne hâcet
Her şeyi söylüyor, kara gözlerin.
İki kelam edip hâl hatır sorsam
Ölür müyüm bilmem bir kere sarsam?
Gönül ister her an, karşında dursam
Yolumdan eğliyor, kara gözlerin.
Kim demiş ki aşka, konulur kota
O gözleri, ben değişmem Bağdat’a
Peşin sıra, hâl diliyle âdetâ
Bana geleyliyor, kara gözlerin…
30/06/’10
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşıyor zannetme ölmeden öldüm
Sürme çekilince bakamaz oldum
Kalbimi dağlıyor, kara gözlerin.
Aşkın karşılığı olur mu ücret?
Yeter ki sen iste, ederim hicret
Bir bakışın yeter söze ne hâcet
Her şeyi söylüyor, kara gözlerin
VAY HOCAM BU NE GÜZEL ŞİİR BÖYLE ELLERİN YÜREĞİN DERT GÖRMESİN HÜRMETLER
TÜM YORUMLAR (2)