O Kalır Şiiri - Orhan Dölen

Şu dünyanın minnetini kim görmüş.
Sûr üflenir elbet o da yıkılır
Yaşayıp da muradına kim ermiş?
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!

Zengine de fakire de yok rahat
Nasıl olsa birgün biter bu hayat
Bir müezzin söyleyince essalât...
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!

İnsan emr-i ılahiye neylesin?
Haddiine mi; çıkıp bir şey söylesin
Dediler mi, Allah rahmet eylesin
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!

Nankör insan Azrail’den alınır
Ölmeyecek gibi gezer salınır.
Üç tekbirle namazımız kılınır
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!

Bir değişmez kanun; yazı yazılır
Ecel denen kördüğüm de çözülür
İki metre mezarımız kazılır
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!

Hayat böyle; malumunuz, bilinir
Bu dünyaya gitmek için gelinir
Kırk gün sonra adın bile silinir
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!

Meyhane, mey gider; gider de saki
Yalan çoktur, gerçek birdir hakiki.
Hüve'l Bâki, Hüve'l Bâki, ve'l Bâki.
Sen gidersin, ben giderim. O kalır!