O Kafayla Gemici Şiiri - Esat Demircioğlu

Sakin bir gecede şehrin en ıssız en kuytu
Bir köşesinde oturmuşta ağlıyorum
Birde anlık düşünüp gözlerim açık kala kalmışım
Belki söylerim simdi ama gülersin ya neyse...
İsmini söyleyip söyleyip hıçkıra hıçkıra ağlarmışım
Biliyorum söylenmez ya ama bern söyleyim
Ben biraz deliymişim güldüm biraz işte
Dertli ve yıkıntılı mazilerden biraz olsun
kurtulup ayağa kalkmışım sokaklara uzun uzun
bakıp bi hıçkırık tutmuş yine beni..!
Neyse bana bir şey olmaz iki saniye sonra bide
komik ya işte bir gülmek sarmış beni sokak ortasında
Aslında acı ama komik geliyor insana o anda ağlamak
şehir suskun sanki şehir kalbimi okumuşta
için için ağlıyor gibi..işte ağlamazda aklıma öyle esmiş o anda
bir deniz kenarına gideyim demişim sallana sallana gittiğimi söylemişler
neyse deniz kenarında düşünmeye başladım seni, gözlerini
saçlarını kısacası her şeyini..bir hüzün sarmış dört bir yanımı
kalkıp bir nefes alayım denizin en kuytu köşesinden
dedim kendi kendime kalktım bir baktım nefes aldım
denize bakınca bir gemi gördüm orda aklımı tırmalamış o kafayla
biraz düşündüm ne gezsin bizim fakir deniz köşesinde
böyle güzel bir gemi..
dikkatimi çekti deniz sessiz sanki gemiden de ses gelmiyor
ama ben o anda hissettim deniz ortasında bir yerlerden
geminin yelkenine şarkı söyleten usulca gelen rüzgar fısıltısını
durup baktım etrafa insanlar yok hani gecenin de bir yarısı
olur dedim kendi kendime sessizlik
hadi o olurda deniz neden parlamıyor şaşırıp kalmışım bir an
sonra denizin uzun şatafatlı tarafında bir ses sevenler diyor bana
korktum aslında birazda şaşırıp kaldım hani
neydi bu ses......... tekrar dan bir ses daha sana diyorum duymuyor musun
anladım bu konuşan her kimse bana sesleniyordu
anlattı bana şehri, insanları, dostları, ihanet eden vefasızları
en sonunda merak edip sordum ya bu gemi ne oluyor dedim
bana sadece susmamı ve sese kulak vermemi istedi sustum sustum..
bir ses geldi geminin en derin yerinden seni bekliyorum diye çekici
koparıcı bir ses bana çağırıyordu. Denize baktım diğer ses
söylediğini yap o senin kaderin sesini dinle dedi ve kayboldu o ses
sanki denizde bir yerlere gömüldü.
sesi dinledim geminin içine kadar gittim bir gölge belirdi
zarif ince sanki o gece denizin ve bütün şehrin ışıkları ona toplanmış
bu yüzden şehir karanlıktı sanırım
bana seni seviyorum deyip ellerimi tutmamı istedi ellerim titriyor ve kendimden geçiyordum bede nim aydınlık yarınlara çıkmanın sevinci içinde bir kum tanesi olup o gölgede kaybolup gidecek sandım o sendin
hayatımı biranda değiştiren ellerin artık beni ve seni mutluluğa
itiyordu.
vefasız insanlarda bir anda kurtulup beraberce hayatın güzel
yanlarını ortaya çıkarmıştık belki şimdi daha zor şeyler bizimdi
ama biz beraber olduğumuz sürece önemli değildi
b ama nefesini vücudumda hissedince işte o anda asıl
sarhoş olduğumu anladım sarhoştum ellerinde, gözlerinde
her şeyinde sarhoştum ben onun beni benden alan
ve bana gerçekten güvenmeyi öğretmişti ha diyeceksin şimdi bana
korkma söyle kızmam bu konu nerelere geldi böyle diyeceksin
biliyorum
işte olayda burada ya zaten bu olay nerelere geldi böyle
nerelere geldiğini bilmek istemiyorum
ama bana çooook iyi geldi buna eminim diyeceksin
ne alakası var sen sarhoşsun ondan konuşuyorsun böyle
sarhoşum ama sevginin aşkın sarhoşu
elimden gelse belki gelir ya bu sarhoşluktan ayılmakta istemiyorum hani böyle güzel ben yıkılmışım da bilmiyormuşum
beni tutup ta yıkık bir yerlerden kaldıran yokmuş ne yapalım
o ses o,insan geldi kurtardı işte hıh
adam oldum anlayacağın neyse fazla karıştırmayım
aklım başım da gidiyor olaylar karışmasın anlatacak çok
şey olunca haliyle sayfalarda karışıyor akıl sayfaları
son bir şey daha
onu ölesiye deliler gibi çok seviyorum şimdi o benim her şeyim
oldu.
Hayatım,Dünüm,bu günüm her şeyim anla sende işte
O kafayla neyse Esat baba yazdı bu kafayla. Sizde okuyun o kafayla