1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Sensizliğe tükenmişlik şiirleri yazmayacağım, asla
içimde kan çiçekleri açtırsan
her bir hücremi parçalasan da derinden
hatta yüreğim ve beynimi koparsan da yerinden
sensizliğe tükenmişlik şiirleri yazmayacağım, asla
küllerini savurmak istiyorsan
avuçlarımdaki umut kırıntılarıyla birlikte
yalanla donanmış, ölmüş bedeninin küllerini
bedenimi yakarken şehvetin ölümsüzlüğü gizlenmiş gizeminden
isteğim küçük bir mutluluktu, yaşamsal acılardan uzak
içimde açtırdığın kan çiçeklerini sana yolluyorum kucak....kucak
bir daha asla sana tükenmişlik şiirleri yazmayacağım
evet bir daha asla.
Kayıt Tarihi : 31.8.2008 12:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Gülez](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/31/o-kadina-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!