Arkana bakmadan terk edip gittiğin
Veda bile etmediğin o kadın benim
Dünyasını yıkıp yerle bir ettiğin
Can evinden vurduğun o kadın benim
Sahte sevgilerle kendine bağlayıp
Yalandan karşıma geçip ağlayıp
Sonra da başkasını sevdiğini anlatıp
Gururunu kırdığın o kadın benim
Ölürümde ayrılmam diye yemin ettiğin
Sezsizce kaybolup kaçıp gittiğin
Hayatını mahfedip bataklığa ittiğin
Uçuruma attığın o kadın benim
Olurda geriye dönersen bir gün
Şu ağıran saçlarıma bakıpta övün
İster gurur duy kendinle istersen dövün
Yaşarken öldürdüğün o kadın benim
Umutsuz gönlüme bin bir umut verip de
Hayallerini yıktığın o kadın benim
Bir gün sessiz sedasız çekip gidipte
Boynunu büktüğün o kadın benim
Kapıları kapatıp birer birer yüzüme
Bir hançer sapladın şu zavallı yüreğime
Alay edercesine bakıp gözlerime
Sevmiyorum dediğin O KADIN BENİM….
Kayıt Tarihi : 18.10.2007 23:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)