O Kadın Benim 2 Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Gam ile kederi koydum yanyana
Herdem isyân eden o kadın benim
Bu acılara insan nasıl dayana ?
Herdem isyân eden o kadın benim

Bi-çareyim çöküp kaldım köşeye
Gülmeyi unuttum sardım şişeye
Yıllardır hasretim huzur neşeye
Herdem isyân eden o kadın benim

Sabahlara kadar hergün ağladım
Alların üstüne kara bağladım
Kaderin ağında yürek dağladım
Herdem isyân eden o kadın benim

Gönlüme bilinmez gam keder doldu
Tomurcuk güllerim dalında soldu
Nerde dert var ise hep beni buldu
Herdem isyân eden o kadın benim

Yazarım yazarım sözler yetmiyor
Nasıl bir çileymiş çek çek bitmiyor
İsyân ediyorum fayda etmiyor
Herdem isyân eden o kadın benim

Meğerse mutluluk hayalmiş düşmüş
Doğmadan kaderim benimle küsmüş
Yaşamak sırtımda büyük bir yükmüş
Herdem isyân eden o kadın benim