Sonsuz bir sahradayım,
Uçsuz bucaksız....
Kızgın kumlar ayaklarıma,
Güneş beynime zulmediyor.
İki ateş ortasındaki bedenime,
Yalanci hülyalar hükmediyor.
Birden ulu bir çınar beliriyor,
Dallarındaki rüzgar hışırtılarıyla...
Bedenimi gövdesine,
Hararetimi gölgesine teslim ediyorum.
Ne ileri gidecek inancım,
Ne de geri dönenecek gücüm var.
Takılıp kalıyor ömrüm çınarın gölgesinde..
Işte o çınar o kadınmış aslında yüzüne bakınca anlıyorum...
Sinan Duran
Kayıt Tarihi : 11.6.2019 21:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Duran](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/11/o-kadin-97.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!