O kadın Şiiri - Seyit Çalışkan

Bir afete düşmüştü gönlüm,
Ela gözler sülün mü sülün.
Rengi solardı yanında gülün,
Alemi kıskandırırdı cemaliyle o kadın

İçi dışı gibi güzel değilmiş, geç anladım.
Sadakatiyse sahteymiş onu da kavradm.
Gerçi hiç güvenmedim, hiç de inanmadım.
Bir yosmaymış canım sandığım o kadın.

Gözleri ihanet, sözleri yalan imiş.
Damarına irin, içine mikrop girmiş.
Ruhuna çirkef, nefesine zehir sinmiş.
Bir kahpeymiş temiz sanılan o kadın.

Güzelliğiyle tatlı dili yılanlığını gizlemiş.
Adımını şeytanlar, büyücüler izlemiş.
Ruhu tek doğmuş, sonradan ikilemiş.
Bir sürtükmüş; Melek sandığım o kadın.

Sıcak yuvayı, sevgiyi hiç benimsemedi.
Evlattan geçti, el yatağından vaz geçmedi.
İçki masalarında meze diye çiğnendi.
Bir fahişe imiş hanım sanılan o kadın.

Şimdi ipi serbes, onun için farketmiyor.
Sevdaya ve aşka düşman gibi bakıyor.
Para, pul ve aleme dört ayakla koşuyor.
Bir adiymiş; sevip sayılan o kadın.

10.10.2005